Το πρώτο βήμα είναι να γνωρίσετε πώς ακριβώς το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο εμφανίζεται σε εσάς…
Αυτό ακούγεται απλό, αφού όλες οι γυναίκες γνωρίζουν πώς περίπου το σώμα τους λειτουργεί, όσο πλησιάζει η περίοδος, ενώ έχουν και συνείδηση της επιρροής της περιόδου στην διάθεση, την ψυχολογία και τη συμπεριφορά τους. Έτσι γνωρίζουν μέσες – άκρες ποια είναι τα συμπτώματα, τα οποία σχετίζονται με το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο και τις ταλαιπωρούν εν όψει περιόδου.
Όμως μια καλή συμβουλή θα ήταν να κρατάτε ημερολόγιο των επιμέρους συμπτωμάτων, που σας ταλαιπωρούν. Στο ημερολόγια αυτό μπορείτε να καταγράφετε το πότε εμφανίζονται τα επιμέρους συμπτώματα σε σχέση με την έναρξη της έμμηνου ρύσης, αλλά και στοιχεία, που σχετίζονται με τη διατροφή σας, αλλά και τις δραστηριότητές σας την περίοδο εμφάνισης των συμπτωμάτων.
Τα στοιχεία αυτά είναι βοηθητικά όσον αφορά την αντιμετώπιση της ενοχλητικής συμπτωματολογίας με δύο τρόπους:
- Η μεν καταγραφή της έναρξης των συμπτωμάτων σε σχέση με την έναρξη της έμμηνου ρύσης μπορεί να καθορίσει το πότε θα ξεκινήσετε να λαμβάνετε την κατάλληλη αγωγή, ώστε αυτή να έχει μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της κεφαλαλγίας, η οποία συχνά συνδέεται με το P.M.S.. Η λήψη της κατάλληλης αναλγητικής αγωγής είναι πιο αποτελεσματική, αν αρχίσει πριν από την εμφάνιση αυτής καθαυτής της κεφαλαλγίας. Έτσι, αν επί παραδείγματι γνωρίζετε, πως η κεφαλαλγία συνήθως εμφανίζεται μία ή δύο ημέρες πριν από την αναμενόμενη έλευση της έμμηνου ρύσης και έχετε σταθερό κύκλο, τότε μπορείτε να αρχίσετε να λαμβάνετε τα κατάλληλα παυσίπονα τρεις ημέρες πριν την αναμενόμενη πρώτη ημέρα της επόμενης περιόδου σας.
- Με τη δε καταγραφή των δραστηριοτήτων και της διατροφής σας την περίοδο εμφάνισης των συμπτωμάτων, μπορείτε να εντοπίσετε ενδεχόμενους εκλυτικούς παράγοντες της συμπτωματολογίας. Εκλυτικοί ονομάζονται οι παράγοντες αυτοί, που συνδράμουν στην εμφάνιση κάποιου συμπτώματος ή προκαλούν την επίτασή του. Κατά τον τρόπον αυτό θα μπορούσατε – ας πούμε – να πιστοποιήσετε, πως η κατανάλωση κάποιου τροφίμου ή ποτού συνδέεται με την εμφάνιση κάποιου συμπτώματος εν όψει της έλευσης της έμμηνου ρύσης. Την κατανάλωση του τροφίμου ή του ποτού αυτού καλό θα ήταν να την αποφύγετε τις πιο «επικίνδυνες» ημέρες. Το ίδιο ισχύει και για δραστηριότητες, όπως είναι η έντονη άσκηση: αν συνειδητοποιήσετε κρατώντας το ημερολόγιο, πως η δραστηριότητα αυτή συνδέεται με την εμφάνιση κάποιου δυσάρεστου συμπτώματος, τότε την αποφεύγετε, όταν περιμένετε περίοδο.
Συνδέεται το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο με την παχυσαρκία;
Βάσει στοιχείων επιστημονικών ερευνών, γυναίκες με Δείκτη Μάζας Σώματος (BMI) ίσο ή μεγαλύτερο του 30, έχουν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο σε σχέση με γυναίκες με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Επομένως, στα πλαίσια της αντιμετώπισης της ενοχλητικής συμπτωματολογίας – αλλά και για λόγους υγείας γενικότερα – συνιστάται να διατηρείτε το βάρος σας κατά το δυνατόν σε φυσιολογικά επίπεδα.
Συνδέεται το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο με το κάπνισμα;
Οι καπνίζουσες είναι δύο φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν έντονα συμπτώματα, που συνδέονται με το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο. Άρα μεταξύ των μέτρων αντιμετώπισης περιλαμβάνεται και η διακοπή της βλαπτικής αυτής συνήθειας.
Μπορώ να αντιμετωπίσω την ενοχλητική συμπτωματολογία με την άσκηση;
Ευεργετική επίδραση στις γυναίκες, που πάσχουν από Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο φαίνεται, πως έχει και η γυμναστική. Γενικά στόχος είναι οι περίπου δύο ώρες εβδομαδιαίως ήπιας αεροβικής άσκησης, όπως είναι το κολύμπι, το ποδήλατο ή το περπάτημα. Επίσης ασκήσεις μυϊκής χαλάρωσης, όπως είναι οι pilates ή η yoga φαίνεται πως μπορεί να βοηθήσουν μερικές γυναίκες.
Η σωματική άσκηση εξάλλου – σε συνδυασμό πάντα με τη σωστή διατροφή – συμβάλλει και στη διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα.
Ποιου είδους φαρμακευτική αγωγή είναι χρήσιμη στην αντιμετώπιση του Προεμμηνορροϊκού Συνδρόμου;
Η χορηγούμενη φαρμακευτική αγωγή στα πλαίσια της αντιμετώπισης του Προεμμηνορροϊκού Συνδρόμου είναι αυτή, που ονομάζουμε «συμπτωματική», δηλαδή «στοχεύει» στην αντιμετώπιση των επιμέρους συμπτωμάτων.
Έτσι ενδέχεται να χορηγηθούν αναλγητικά για την αντιμετώπιση των πόνων, όπως είναι οι μυαλγίες, οι αρθραλγίες, η μαστωδυνία και φυσικά η κεφαλαλγία. Αντίστοιχα, η χορήγηση αντιεμετικών ίσως συστηθεί, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ναυτίες.
Η χορήγηση αντισυλληπτικών έχει προταθεί, ως μέσο αντιμετώπισης του Προεμμηνορροϊκού Συνδρόμου, αφού – θεωρητικά – δια αυτής επιτυγχάνεται η «σταθεροποίηση» των επιπέδων στο αίμα της γυναίκας των ορμονών, που ελέγχουν τον κύκλο.
Με δεδομένο ότι έχει προταθεί, πως η «γενεσιουργός» αιτία του Προεμμηνορροϊκού Συνδρόμου είναι η «ευαισθησία» του οργανισμού κάποιων γυναικών στη διακύμανση των επιπέδων των ορμονών αυτών στο αίμα, θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, πως η «σταθεροποίησή» τους δια της χορήγησης αντισυλληπτικών, ίσως μειώσει σε κάποιο βαθμό την ένταση των σχετικών συμπτωμάτων.
Όμως στην πράξη η χορήγηση των αντισυλληπτικών για την αντιμετώπιση του P.M.S. είναι μάλλον αμφιλεγόμενη, καθότι φαίνεται, ότι εν αντιθέσει με την καταρχάς λογικοφανή υπόθεση, κάποιες – αρκετές – γυναίκες αναφέρουν αντίθετα επιδείνωση της σχετικής συμπτωματολογίας.
Κάποιες – ακραίες – περιπτώσεις γυναικών, που εμφανίζουν έντονη επιδείνωση κατά κύριο λόγον της ψυχολογικής τους κατάστασης, εν όψει της έλευσης της έμμηνου ρύσης, αλλά ενδεχομένως και γενικότερα ιδιαίτερα «έντονη» συμπτωματολογία, ίσως να ωφεληθούν από τη χορήγηση αντικαταθλιπτικών. Τα αντικαταθλιπτικά – στα πλαίσια της αντιμετώπισης του Προεμμηνορροϊκού Συνδρόμου – συνήθως χορηγούνται σε καθημερινή βάση, μερικές γυναίκες όμως μπορεί να επωφεληθούν και από τη χορήγησή τους μόνο κατά το δεύτερο ήμισυ του κύκλου.
